"OP Z’N FRANS"

Het boerderijtje ligt er wat eenzaam en verlaten bij.

De wat schuin afhangende staldeuren verraden dat de tand des tijds ook hier heeft toegeslagen.

De gaten in het rieten dak geven meer verkoeling dan menige air-conditioning.

Met die air zat het trouwens ook wel goed. Geurtelevisie zou hier goede zaken doen.

De koeien schijnt het allemaal niets te doen.

Met zijn allen, de kont in de wind, grazen ze het gras voor hun eigen voeten weg.

Zelfs de 2 stieren in de aanpalende weide hebben ogenschijnlijk hun wekelijkse zondagsrust.

Zij hebben hun hormonen geparkeerd, wachtend op goede tijden.

Rust is het sleutelwoord wat dit tafereel uitstraalt.

Iets verder op is een klein Frans dorpspleintje nagebouwd.

La France Village. Op de stoffige ondergrond, waar petanc perfect gespeeld kan worden, staan kraampjes met gekleurd dekzeil bedekt.

Hierdoor de zon geen kans gevend om vat te krijgen op de weelderig gedekte "Tisch".

Vers gebakken stokbrood, diverse soorten Franse schimmelkaas, heerlijke gedroogde worst en andere luxe broodjes strijden een hevige strijd om ons reukorgaan te enthousiasmeren.

De geur van lekker versgezette koffie is een waardige tegenhanger.

La beurre en Le confiture complementeren deze rijkelijke dis.

Ondertussen gaan de koeien hun eigen gang en blijft de rust nog steeds een sleutelwoord.

Plotsklaps doorklieven de geluiden van piepende remmen, losklikkende toe-clips en neuzen die geleegd worden zonder zakdoek het geheel.

43 fietsende leden van de Wielervereniging vallen op de klep en vallen aan aan de gedekte tafels.

Hun 1e deel van de jubileumtocht van Terheijden naar Hoogerheide zit er op.

De spontane inzet van de vrijwilligers wordt danig op de proef gesteld door de hongerige meute die net is aangeschoven.

Maar het lukt hen prima om ze na enige tijd stil te krijgen.

Buikje gevuld, een brandend zonnetje aan de hemel en een glaasje rose of rode wijn als proostend voorwerp op nog veel meer fijne verenigingsjaren.

Ondertussen komen de "echte renners" van de Tour de France ook nog een bezoek brengen aan ons feestje, al was het wel een flitsend bezoek.

Als een "Brigatta Roso / Roze Brigade" worden ze langs de zijlijn gadegeslagen.

Na het voorbijsuizen, tijd voor de opmaak van de reis naar huis.

Met vereende krachten wordt alles weer netjes afgebroken en keert de rust terug in La France Village.

Ook de koeien hebben hun levenswerk weer hervat en weer grazen ze het gras voor hun eigen voeten weg.

Alleen aan de 2 stieren zie je enige verandering.

Waarschijnlijk hebben ze op de kerktoren gekeken en gezien dat voor hen de zondagsrust er weer bijna op zit.

Morgen weer lekker aan het werk. "Op z’n Frans?" Niemand die dat ooit te weten komt. Leuk dat je hobby je werk kan zijn.